Τμήμα υφαντικής «σπάτουλας». Βρέθηκε το 2002 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δωμάτιο της οικίας Γ (φάση 2ου-3ου αι. μ.Χ.), το οποίο ερμηνεύεται ως κατάστημα ή εργαστήριο. Πρόκειται για επίπεδο επίμηκες αντικείμενο με στρογγυλεμένο το ένα άκρο και καλά στιλβωμένη επιφάνεια. Το άλλο άκρο δεν σώζεται.

Πιθανότατα ανήκει σε μία κατηγορία υφαντικών εργαλείων, που στην πλήρη μορφή τους έχουν ένα αιχμηρό και ένα στρογγυλεμένο άκρο. Πιστεύεται ότι τα χρησιμοποιούσαν στον αργαλειό για να ανυψώνουν τα νήματα του στημονιού ώστε να περνάει πιο εύκολα το υφάδι ή για να επιλέγουν μία συστάδα νημάτων προκειμένου να δημιουργήσουν σχέδια.